BİSMİLLAH
Mesleğiniz de insanoğlu gibidir.
Doğar, büyür en nihayetinde de ölürsünüz!
Tasavvuf; fanilerin yolculuğunu daha net özetler.
Sırtındaki hırka ile aşkın “çile ve sabırlar örülü” yolculuğuna çıkan Yunus’un dudaklarından dökülen mısralar misali:
“Hamdım, piştim, yandım.”
Hayat; biraz da ne istediğimiz, nasıl yaşamaya çalışmamızla alakalı değil mi?
Kısa ve fani bu yolculukta ham mı kalmak, pişmek mi yoksa yanmak mı?
“Bana seni gerek seni” yakarışıyla Hakk’ın yolunda hakikatin peşine düşen Derviş’in izinden gitmek mi?
Bir lokma uğruna hakikatten kopup, sağa-sola savrulmak, takılan yahut taktırılan prangalarla amaçsız, hedefsiz, ilkesiz, omurgasız yaşamak mı?
Devletin, milletin menfaatleri için yanmak mı?
Hayattaki en kıymetli hazine olan bilginin “milisaniyeler içerisinde” dolaşıma sokulduğu bilişim çağında, şehrin ve halkın çıkarları için “sevdiklerimizi, sevenlerimizi, kıymetlilerimizi üzme pahasına” bir yolculuğa çıktık; yanmaya talibiz!
Siyasetin kıskacındaki medyada mevcut tüm olumsuz şartlara rağmen halkın ve haklının yanında kalemimiz döndüğünce hakikatleri yazacağız.
O kırılır, bu üzülür, şu küser…
Tek bir kırmızı çizgimiz var o da vatanımız, bayrağımız, milletimiz!
Bizim mahalleden bile olsa yazacağız, kamuoyunun vicdanına havale edeceğiz.
Daha güzel bir şehir, daha müreffeh bir Türkiye hedefi için bilgi, birikim ve tecrübemizle bedenimizi taşın altına koyacağız.
Yolumuz oldukça uzun.
Vakit; laf kalabalığı, süslü cümlelerle kelime oyunları yapma vakti değil!
Bağımsız ve özgür gazetecilik ruhuyla; ülkemiz ve de şehrimize borcumuzu ödeme vaktidir.
Haydi Bismillah!