Ahlaksızların ahlak dersi verdiği,
Hırsızların dürüstlük abidesi kesildiği,
İkiyüzlülerin ahkâm kestiği,
Cahillerin kanaat önderi gibi hareket ettiği garip bir zaman diliminden geçiyoruz.
Herkesin her şeyi söyleyip, konuşabileceğini; herkes hakkında rahatlıkla hüküm verebileceğini zannettiği garabet bir zaman diliminden söz ediyorum.
Son dönemlerde pek çok kişinin maruz kaldığı bu “linç kültüründen” son olarak Talas Belediye Başkanı Mustafa Yalçın da nasibini aldı.
Akla hayale sığmayacak iftiralarla, ne idiği belirsiz, “gittiği bütün kapılardan kovulmuş birinin” zorlama yorumlarıyla koskoca bir dava adamının yıpratılmaya çalışıldığı kaotik bir havayı solumadığımız kalmıştı, onu da yaşadık.
İşin en vahim tarafı da herkesin gerçekleri bilmesine rağmen, Yalçın başkana yeterince destek vermeyişiydi.
Dün olduğu gibi bugün de “dostun gülü” bizi yaralamaya devam ediyor yani.
Bu güruhu tükürüğü ile boğması gerekenler, sadece olayları izlemekle yetindi ya ona daha çok hayret ediyor insan.
Mustafa Yalçın, daha çocukluk yıllarından beri Millî Görüş’e gönül vermiş, hayatını davasına adamış, bu uğurda da ciddi bedeller ödemiş bir siyaset insanıdır. Binlerce talebe yetiştirmiş, binlercesinin de vatanına milletine bağlı insanlar olarak yetişmelerine zemin hazırlamıştır.
28 Şubat ve öncesinde “en büyük tehlike” olarak görülen davasına o dönemde bile sıkı sıkıya sarılan, bırakın iktidarın nimetlerinden faydalanmayı, “öcü” olarak lanse ettirilmeye çalışılan ideolojisini ayağa kaldırmak için varını yoğunu ortaya koyan mücadeleci birkaç insandan biridir.
Hadi bunların hepsini bir tarafa bırakın…
Hendek olayları sırasında kelle koltukta Van gibi bir yerde belediye başkan vekilliği yapan, binlerce teröristi “onca tehdide rağmen” devletin sırtından atan bir insana bu muamele nasıl reva görülür?
Ama gel gör ki, sapla samanın karıştığı, at izi ile it izinin ayırt edilemediği böylesi bir dönemde; böyle bir insana bile acımasızca vurmaya, yıpratmaya, yere düşürmeye çalışıyorlar.
Yalçın Başkan’a tavsiyede bulunmak, öğüt vermek haddim değil…
Lakin gelinen ortamda şunları da söylemeden geçemeyeceğim…
Eğer bu hezeyanlar sizin zihninizi meşgul edip, davanızdan alıkoyuyorsa…
Bu iftiralar az da olsa sizi üzüyorsa…
Bu alçaklar sürüsünün yaptıkları karşısında mücadeleyi elden bırakırsanız…
Asıl o zaman kaybedersiniz!